Veysel Karani kimdir? Veysel Karani’nin Türbeleri

Veysel Karani Kimdir ?

Doğum tarihi kesin olarak bilinmemektedir. 555-560 tarihleri arasında Yemen’de bulunan Karen’de doğduğu 657 yılında Sıffin Savaşı sırasında, Hazreti Ali tarafında savaştığı ve 657 yılında öldüğü bilinir. . Veysel’ Karani’nin kabri Suriye’nin Rakka ilindedir. Adına bir diğer türbe ise Siirt’in Baykan ilçesinde inşa edilmiştir. Dinimizde anne sevgisinin büyüklüğüyle anlamlandırılmış bir din büyüğümüzdür. Babasının ismi Amir olduğu için tam adı Üveys Bin Amir-i Kareni‘dir. Babasını 4 yaşında kaybetmiş olup, Deve çobanlığı yapmıştır.

Hz. Muhammed (S.a.v.) döneminde yaşamasına rağmen peygamberi hiç görmemiştir. Annesine verdiği sözden dolayı, Peygamber Efendimiz’i göremediği için sahabeden sayılmaz. Muhadramun’dandır. Muhadram tabiri, hadisçilerin ıstılahına göre hem câhiliye zamanını, hem de Peygamberimizin peygamberlik zamanını idrâk edip de Efendimizi (asm) görme şerefine nail olmaksızın, müslüman olanlara verilen isimdir. Üveys el-Karanî hazretleri de bunlar arasında sayılmaktadır. (Ahmed Naim, Tecrid-i Sarih Tercümesi, 1/35). Peygamber Efendimiz, kendisine armağan olarak hırkasını göndermiştir.
Naaşını almaya gelen 3 kabilenin taşıdığı tabutlarda da keramet göstererek göründüğü söylenir. Böylece bu 3 ayrı kabilenin yerleşim yerleri olan Yemen ve Şam’da bulunan türbelerinin yanında Siirt ilinin Baykan ilçesinin ziyaret beldesinde de bir türbesi olmuştur. Yunus Emre tarafından onuruna, ‘Yemen illerinde Veysel Karani’ adlı on kıtalık şiir yazılmıştır.

Kendisine gönderilmiş olan Hırka-ı Şerif, şimdi İstanbul Fatih’teki Hırka-i Şerif Camii’nde, soyundan gelenlerin himayesindedir.  Veysel Karani’nin, Din büyüklerimizin anlattığı kıssalarda peygamber sevgisinin, anne sevgisinin büyüklüğü anlatılmıştır. Onun bu büyük duyguları günümüzde bile bir çok insana örnek olmalıdır.

Kahveyi Bulan Veysel Karani’dir. Veysel Karani bir gün develeri otlatırken buruşuk meyvelerden birisini ısırdı. acıydı. “ Allah (c.c) her bir nimeti fayda için yaratmıştır.” diyerek acı bulduğu o meyvelerden birazını ateşin üzerine attı, kavurdu, çiğnedi acılıkları kalmamıştı. bir saat sonra üveys’in aklı içi bir olmuştu. daha sonra iyi düşünmeye, kendisine güvenmeye başlamıştı. üveys derhal yakışan ismi söyledi. “madem ki yiyeni keyiflendiriyor (keyfe) olmalıdır.” dedi. günümüzde keyfe adı kahve olarak anılmaktadır.”